ابراهیمی کهنه اوغاز،  ناصر (4 تیر ۱۳۴۱ - ۵ فروردین ماه ۱۳۶۴)، فرمانده تیم تخریب ،گروهبان یکم لشکر ۷۷ پیروز  خراسان نیروی زمینی ارتش ایران.

    او در روستای کهنه اوغاز از توابع شهرستان شیروان استان خراسان شمالی متولد شد. پدرش عزیز از کشاورزان زحمتکش منطقه و مادرش غنچه گل خوش باطن، خانه‌دار بود. ناصر دو برادر و دو خواهر داشت و فرزند آخر خانواده بود ( اداره ...،تحقیقات...، بش).

ناصر دوران ابتدایی و راهنمایی را در خود روستا به تحصیل پرداخت و دوره متوسطه خودرادر هنرستان تقویان شیروان در رشته برق مشغول به تحصیل شد(ابراهیمی ،اداره، ص۱)

انقلاب که علنی شد در سال ۱۳۵۷مدارس به تعطیلی کشیده شد به روستا برگشت و درمورد حکومت پهلوی با دوستان هم سن وسال خودش صحبت می کرد. یک روز با چند نفر از دوستان نزدیک خود در ساعات اداری وارد دبستان شد و عکس شاه که در مدرسه بود را پایین کشید و شکست که این امر موجب اختلاف بین هم روستایی ها با ناصر شد(همان ص۲)

ناصردر سال  ۱۳۶۰ ش که سال چهارم متوسطه بود پدرش فوت می‌کند به خاطر اینکه فرزند کوچک خانواده بود و دلبستگی خاصی به پدر داشت نتوانست ادامه تحصیل بدهد و ترک تحصیل کرد(ابراهیمی،علی اکبر، اداره ص۱ ).    

ابراهیمی کهنه اوغاز سال ۱۳۶۱ش که یک سال از ترک تحصیلش  می گذشت که به مشهدرفت و با وجود مخالفت خانواده به استخدام ارتش درآمد و به درجه گروهبان یکم رسید(ابراهیمی ،همان ص۳). ازجمله اقدات شهید اولین کتابخانه روستا را در مغازه پدرش به یاد پسر خاله خودش محمدصادق صادقی تاسیس می کند که کتاب‌های آن را از اداره ارشاد ،اداره جهاد و از گردان‌های مختلف و... جمع آوری می‌کرد. بعد از شهادت پسرخاله انگیزه ای می شود که به جبهه برود(همان ص۲). ناصرسال ۱۳۶۳ش با فریده جنگجو ازدواج کرد(همان ص۳).

شهید ابراهیمی در سن ۲۱ سالگی باسمت فرمانده تیم تخریب در لشکر۷۷ پیروز خراسان به مناطق جنگی جنوب کشور اعزام شد ودر عملیات بدر تاریخ ۲۰ اسفند۱۳۶۳ منطقه هورالعظیم با هدف قطع جاده بصره- العماره و تهدید بصره از شمال به عنوان فرمانده تیم تخریب بعد از بازکردن معبر  در حال برگشت به پشت سنگر ها بودکه هدف ترکش بمباران هوایی قرارمی گیرد و گروه ۱۰ نفره ابراهیمی یک نفر زخمی و بقیه شهید شدند وترکش به اندامهای داخلی ناصر جراحت هایی می زند ودر اهواز تحت عمل جراحی قرار گرفت و حالش کمی  بهتر شد و به بیمارستان امام تقی(ع) تبریز منتقل و در آنجا بستری شد(ابراهیمی ،ایرج)باتوجه به اینکه تبریز روزی چند بار بمباران می شدتعداد زخمی ها زیاد بود و در عصر روز چهارم فروردین ۱۳۶۴ حال ناصر بد شد و به سی سی یو منتقل شد ودر بیمارستان امام تقی(ع)  تبریز به شهادت رسید. ( ابراهیمی، همان ص۵)

پیکر شهید  با قطار از تبریز به تهران و بعد به شهر مشهد منتقل شد و در معراج شهدای مشهد مراسمی برگزار شد و سپس با آمبولانس به  مسجد جامع شیروان آوردند و در گلزار شهدای بهشت حمزه رضای شهرزیارت* تابعه زادگاهش به خاک سپرده شد. (امیرنژاد،ص۱۰)

از ویژگیهای  شهید ناصر ابراهیمی کهنه اوغاز مومن، اهل نماز شب و صله رحم بود وکمک به نیازمندان و مستضعفین را سرلوحه کار خود قرار می داد.همیشه توصیه به محبت و صله رحم داشت و اتحاد و همدلی خیلی خوشحالش می‌کرد و از کینه و کدورت ناراحت می‌شد توصیه می‌کرد به رزمندگان اسلام کمک کنید و به انقلاب و امام یاری دهید(ابراهیمی،همان ص۴).

مآخذ: اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان شمالی، فرم مشخصات شهید، سند شماره ۴۰۱۶۰۱الف. اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان شمالی ، ابراهیمی کهنه اوغاز، ایرج، فرم ثبت زندگینامه شهدا، مصاحبه با برادر شهید، سند شماره ۴۰۱۶۲۵الف، موجود در مرکز حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و بسیج سپاه حضرت جوادالائمه. اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان شمالی، ابراهیمی کهنه اوغاز، علی اکبر، فرم ثبت زندگینامه شهدا، مصاحبه با برادرشهید، سند شماره ۴۰۱۶۲۵الف، موجود در مرکز حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و بسیج سپاه حضرت جوادالائمه. اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان شمالی، امیر نژاد، خلیل، فرم ثبت زندگینامه شهدا، مصاحبه با دوست شهید، سند شماره ۴۰۱۶۳۰الف، موجود در مرکز حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و بسیج سپاه حضرت جوادالائمه.

- فرم مشخصات شهید، شماره پرونده ش/1/61/451، بدون شماره سند. اعلام شهدای خراسان شمالی، کتاب، صفحه .۸

/ معصومه جعفریان/